Hoe is het idee ontstaan....

Reeds 4 jaar volg ik Bruno (mijn partner) naar zijn wedstrijden en ik moet zeggen het begon alsmaar meer en meer te kriebelen om zelf ook te "triatlonnen". Maar is triatlon niet alleen voor supersterke mannen of vrouwen? Ik was sportief maar lopen had ik nog nooit gedaan, als ik tijdens het fietsen een brug zag viel ik stil  en zwemmen was een combinatie van schoolslag armen en dolfijnbenen :-)
Dus als ik het ooit wilde kunnen was er heel zacht uitgedrukt nog veel (lees oneindig veel) werk aan de winkel.
2 jaar later stond ik nog bijna even ver. Ik kon toch al 4 km lopen, had ondertussen een koersfiets en 2 baantjes zwemmen lukte ook al. Wat niet echt voldoende is voor een triatlon denk ik.
Bruno daar en tegen was ondertussen klaar voor zijn allereerste Iron Man, en samen vertrokken we voor een sportieve vakantie naar Lanzarote.












Lanzarote 2010


De eerste Iron Man die Bruno meedeed en die ik als supporter meemaakte was om het in één woord te omschrijven "WAAUW". Je ziet mannen, vrouwen van alle leeftijden, en ze zijn allemaal één voor één winnaars. Van de eerste tot de laatste die over de streep komt, voor allen van heb ik een diep en eindeloos respect.
Op zo'n een moment denk je wel eens dit wil ik ook!! Maar dat moment verdween niet het bleef in mijn hoofd ronddwalen....

 Ook in 2011 stond ik in Lanza als supporter aan de kant de longen uit mijn lijf te schreeuwen om mijn ventje aan te moedigen. Ook toen weer het eindeloze respect voor de deelnemers en natuurlijk nog altijd dat moment van "dit wil ik ook".