Zwemloop Brugge 22/04/2012

Het is zondagmorgen 06:00 en de wekker loopt af, zelfs als dit op een doordeweekse dag gebeurt verklaar ik mezelf gek. Om 6 uur opstaan vervolgens 2 uur rijden om dan in koud water te springen en nog 5 km te moeten lopen in de koude…… Waar zijn we in godsnaam aan begonnen! J. Je moet er iets voor over hebben om over die streep te komen!

Na mijn eerste duathlon vond ik het ook nodig om een zwemloop te doen kwestie van alles eens te combineren. Een laatstejaarsstudent van het KTA in Brugge moest voor zijn eindwerk een zwemloop organiseren, dé ideale gelegenheid om dit een keertje mee te doen.

Aangekomen in Brugge gingen we ons eerst aanmelden en ons nummer afhalen. Het nummer werd onmiddellijk getatoeëerd op armen en benen (net echt J ) en we kregen onze box mee voor het loopgerei in te steken. Bruno deed ook mee en vertrok 20 minuten voor mij. Na enige tijd rond gekeken te hebben kwam ik tot het besef dat er wel heel veel mannen waren, we waren met 2 vrouwen.  Mijn zelfvertrouwen daalde weer een beetje en de drempel om mee te doen werd een stuk hoger. Elke groep bestond  uit 5 mensen, ieder kreeg een baan. In de groep voor mij stopte een zwemmer na een 200 m om effe op adem te komen… oef! Er zijn er nog die problemen hebben, na dit gezien te hebben had ik terug wat moed J

09:20 we moesten ons klaarmaken om te verrekken, met z’n vijven( 4 mannen en ik) gingen we het water in. We kregen nog een laatste info… als ze gele bordje in het water steken moeten we nog 100m…das interessant, ik geraak namelijk altijd men tel kwijt als ik baantjes trek.

3…2…1… en we zijn vertrokken. Ik moet zeggen het ging eigenlijk heel vlot, uiteraard waren de mannen eerst uit het water en had ik het zwembad nog even helemaal voor mij alleen (wat een luxe, moest ik van profiteren hé gebeurt niet vaak J ). Ik had de tel goed bijgehouden en ging voor de laatste 100m…maar het gele bordje kwam niet. Had ik dan toch verkeerd geteld? Na nog een keer heen en weer gezwommen te hebben nog geen geel bordje???? Hoe kan dat nu???? Verder zwemmen dus, nog een keer heen en terug…geen geel bordje…Toch effe vragen hoeveel baantjes ik nog moet. De jongen aan de kant antwoordde doodleuk, “Oh je bent er al hoor”… grrrrrrr. Ok, uit het bad, loopschoenen aan en vertrekken.

3 toertjes lopen en we zijn er weer. In toer 2 en 3 kreeg ik gezelschap van mijn schatje en die gingen dus veel sneller voorbij J. In de laatste toer kwamen er 2 lopers dichterbij, dit mocht ik niet laten gebeuren (het competitiebeestje kwam effen boven) en de versnelling werd een beetje hoger gezet J. Na 43 minuten kwam ik over de streep, met een goed gevoel en natuurlijk weer blij dat ik toch meegedaan had.


Op naar de volgende wedstrijd!!